چرا از مهندسی معکوس استفاده میکنیم؟
- تولید کنندگان اصلی دیگر وجود ندارند اما مشتریان نیاز به محصول دارند. برای مثال هواپیماهائی که چندین سال از زمان ساخت آنها گذشته نیاز به قطعات یدکی دارند .
- تولید کننده اصلی محصول، دیگر آن محصول را تولید نمیکند.مثلا محصول اصلی دیگر از رده خارج شده است.
- مدارک و مستندات طراحی و ساخت محصول از بین رفته و یا اصلا وجود نداشته اند.
- ایجاد مدارک و مستندات مهندسی برای بخشهائی که اطلاعات CAD نداشته و یا از بین رفته اند
- بازرسی و/یا کنترل کیفیت برای مقایسه با قطعه اصلی و یا اجزاء استاندارد
- برخی ویژگیهای نامطلوب یک محصول که نیاز به برطرف شدن دارند، برای مثال سایش بیش از حد ممکن است نشان دهد که آن محصول باید ارتقاء یابد.
- تقویت ویژگیهای مطلوب قطعه تا کارکرد بلند مدت تری داشته باشد.
- آنالیز ویژگیهای خوب و بد محصولات رقبا
- کشف راههای تازه برای ارتقاء ویژگیها و عملکرد محصول
- ایجاد مدلهای سه یعدی برای نمایش در بازیها و فیلمها (جنبه تبلیغاتی)
- اسناد ومدارک معماری و ساختاری و اندازه گیری
- تعیین دقیق اندازه های کفش و لباس برای افراد و جامعه شناسی جمعیت
- تولید داده ها برای ایجاد پروتز دندان یا جراحی، بافت مهندسی قطعات بدن، و یا برای برنامه ریزی جراحی.
- مستند سازی و بازسازی صحنه جرم
مواردی که در بالا آورده شده اند تنها گوشه ای از کاربردهای مهندسی معکوس بوده و دلایل بسیار بیشتری برای استفاده از این روش وجود دارند.
مهندسی معکوس- فرآیند عمومی
روش عمومی مهندسی معکوس، به عنوان یک فرآیند سه فازی در شکل زیر نمایش داده شده است. این سه فاز عبارتند از :
- اسکن کردن
- تهیه ابر نقاط
- تهیه مدل سه بعدی هندسی
استراتژی مهندسی معکوس باید به این شکل در نظر گرفته شود:
- علت مهندسی معکوس یک قطعه
- تعداد قطعاتی که اسکن میشوند (بصورت تکی یا باهم)
- بزرگی یا کوچکی قطعه
- ساده یا پیچیده بودن قطعه
- سخت یا نرم بودن جنس قطعه
- کیفیت سطح قطعه(پرداخت شده و براق یا کدر و خشن)
- شکل هندسی قطعه
- دقت حجمی یا خطی مورد نیاز
اسکن کردن
این مرحله، استراتژی اسکن کردن را مشخص میکند. انتخاب تکنینک صحیح اسکن کردن، آماده کردن نمونه برای اسکن شدن، اجرای صحیح اسکن برای برداشت اطلاعات لازم از قطعه که مشخصات هندسی قطعه را مشخص میکند مانند: شیارها، سوراخها و همه فرورفتگیها و بیرون زدگیهای احتمالی روی سطح قطعه.
امروزه اسکنرهای سه بعدی جهت اسکن کردن و تهیه ابر نقاط – که هندسه ظاهری قطعه را مشخص میکند- استفاده میشوند. دو نوع مختلف از این اسکنرها وجود دارند: اسکنرهای تماسی و اسکنرهای غیر تماسی
اسکنرهای تماسی
این اسکنرها از یک پروب تماسی بهره میگیرند که بصورت اتوماتیک، سطح ظاهری قطعه را اسکن میکنند
اسکنرهای تماسی با تکنولوژی CMM و دقتی در حدود 0.01 تا 0.02 میلیمتر دارند. در هر صورت بسته به ابعاد قطعه اسکن شده، این روش میتواند بسیار زمان بر باشد زیرا هر نقطه از قطعه بصورت مستمر باید توسط پروب اسکن شود. اسکنرهای تماسی باید همه نقاط قطعه را لمس کنند بخاطر همین در تمام طول مدت فرآیند اسکن شدن، فشاری بر روی پروب اعمال میشود. این فشار تماس ، استفاده از این اسکنرها را محدود میکند زیرا مواد نرمی مانند لاستیک نمیتوانند به این روش اسکن شوند و دقت بالائی نخواهد داشت.