دانشندان دانشگاه تورنتو کار جالبی انجام دادند، آنها روغن آشپزی را به رزین چاپ سه بعدی کاربردی و ارزان قیمت تبدیل کردند.
رزینهایی که معمولا توسط چاپگرهای سه بعدی SLA و PLA امروزی استفاده میشوند فتوپلیمر مایع هستند، که وقتی در معرض تابش UV در فرکانس معین قرار میگیرند واکنش نشان میدهند. رزین‌ها به اشکال مختلف موجود هستند و اغلب می توان آنها را با سایر مصالح ساختمانی مانند سرامیک یا حتی فلزات مخلوط کرد.
با این حال ، رزینهای پرینتر سه بعدی امروزی ، چالش های بزرگی دارند.
یکی از آنها این است که معمولا گران قیمت هستند. اکنون برخی تولید کنندگان دریافتند که میتوان برای هر لیتر رزین کمتر از 10 دلار هزینه کرد که حدودا 20 برابر کتر از سابق است. برخی از این قیمت‌گذاریها به دلیل تاثیر انحصار است، که در آن ماشین رزین به گونه‌ای طراحی شده‌است که تنها رزین تولید کننده را بپذیرد. اما قیمت رزین هنوز هم در موارد دیگر بسیار بالا است.
رزین روغن آشپزی
پیشرفت دانشگاه تورنتو با این وجود می تواند معادله قیمت گذاری را تغییر دهد.
آنها موفق شده اند مقداری روغن پخت و پز باقیمانده از یک رستوران محلی مک دونالد را به رزین پرینتر سه بعدی قابل استفاده تبدیل کنند. آنها توضیح می دهند که چه اتفاقی افتاده است:
” تیم از یک فرآیند تک مرحله مستقیم در آزمایشگاه استفاده کردند، که از حدودا 1 لیتر روغن غذایی برای تولید 420میلی‌لیتر رزین استفاده شد. از رزین تولید شده برای چاپ یک پروانه با دقت 100 میکرومتر استفاده شد که از لحاظ ساختاری و حرارتی مقاوم بود، یعنی در دمای بالای اتاق فرو نمیریزد یا آب نمیشود.”
بازیافت روغن آشپزی
من شنیده بودم روغن آشپزی برای مصارف گوناگون بازیافت میشود، که شامل تولید سوخت دیزلی است، مثلا ماشین برف‌روب Zamboni کاملا با روغن آشپزی جمع آوری شده از رستورانهای محلی کار میکند.
در اینجا محققان UofT راهی برای تبدیل روغن به چیزی کاملاً عملی پیدا کرده اند. آنها توانسته اند با استفاده از پرینتر سه بعدی رزین رومیزی ، اشیاء را چاپ کنند و به نظر می رسد که این اشیاء از کیفیت خوبی برخوردار باشند.
مزایای رزین روغن آشپزی
این دستآورد سه مزیت دارد.
- اشیاء چاپ شده کاملا تجزیه پذیر هستند.
- هزینه بسیار کم ماده اولیه.
- بر خلاف برخی از انواع رزین که سمی هستند و مشکلاتی را به دنبال دارند، این رزین کاملا غیر سمی می‌باشد.
مشکلات بالقوه رزین پرینتر روغن پخت و پز روغن
- یکی این است که آیا چاپ می تواند از نظر غذایی بی خطر باشد؟برای اینکه از نظر غذایی ایمن باشید ، همه چیز در تماس با مواد قبل و در حین چاپ سه بعدی نیز باید از مواد غذایی مطمئن باشد. من مطمئن نیستم که این در مورد چاپگرهای رزین سه بعدی وجود داشته باشد ، بنابراین تولید چاپهای ایمن از مواد غذایی ممکن است چالش برانگیز باشد.
- مسئله دوم می تواند دوام چاپ روغن پخت و پز باشد. در حالی که آنها قطعاً تجزیه تخریب پذیر هستند ، من نمی دانم تا چه حد میتوان یک چاپ سه بعدی مبتنی بر چربی داشت. من همچنین در مورد مقاومت در برابر دمای آن تعجب می کنم. چه بسا که مانند PLA ، این چاپ های سه بعدی دارای دمای انتقال شیشه کم باشند ، که باعث می شود استفاده از آنها در بسیاری از حالات منتفی شود.