انتخاب بهترین متریال در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی در ساخت تاثیر به سزایی بر روی قابلیت عملکرد ، اقتصادی بودن و وابستگی به واحدهای پالایش و پتروشیمی دارد.
مواد اساسی
متریال در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی فولادهای کربنی و کم آلیاژ :
فولادهای کربنی تقریبا در حداقل ۸۰% از کل اجزای متریال در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی به علت ارزان بودن ، موجود بودن زیاد و ساخت آسان استفاده می شوند. همه تلاشها برای فراهم کردن شرایط استفاده از فولاد کربنی انجام می شود حتی اگر لازم باشد برای خوب کار کردن فولاد کربنی تغییراتی در پروسه انجام شود.
بخارهای هیدروکربنی خشک می شوند و یا افزودنی هایی برای کاهش پتانسیل مشکلات خوردگی فولاد کربنی تزریق می شوند. برجهای تقطیر ، درامهای جداکننده ها ، پوسته های مبادله حرارت ، تانکهای ذخیره ، اغلب لوله کشی ها و همه ساختارها عوما از فولاد کربنی ساخته می شوند.
فولاد کربنی
فولاد کربنی مولیبیدنی گرید C-0.5Mo پایدارتر از فولاد کربنی ساده در دمای بین ۴۲۵ تا ۵۴۰ درجه سانتیگراد می باشند.زیرا این فولادها مقاومت بیشتری در برابر درجه حرارت بالا و حمله هیدروژن نسبت به فولاد کربنی دارد . در ظروف راکتور ، پوسته های مبادله ی حرارت ، درامهای جدا کننده و لوله کشی های برای پروسه های شامل هیدروژن در درجه حرارت بالای ۲۶۰C از این ماده به طور گسترده استفاده می شود.
اخیرا سوالاتی در رابطه با اثر بلند مدت در معرض هیدروژن قرار گرفتن در فولادهای C-0.5Mo به وجود آمده است ؛ در نتیجه فولادهای کم آلیاژ برای ساختارهای جدید ترجیح داده می شوند. فولادهای کم آلیاژ برای سرویسهای پالایش فولادهای کروم – مولی شامل کمتر از ۱۰% کرم میباشد.این فولادها دارای مقاومت عالی در برابر انواع مشخص خوردگی سولفیده شدن در درجه حرارت بالا و فشار بالا نسبت به حمله هیدروژنی در درجه حرارت بالا هستند.
برای بهبود مقاومت در برابر ترکهای خوردگی هیدروژنی ، فولادهای کم آلیاژ معمولا نیازمند عملیاتPWHT یا عملیات حرارتی پسگرم هستند. برای ظروف راکتور پالایش که در درجه حرارت بالا و فشار بالا کار می کنند. فولاد ۲.۲۵Cr-1Mo بسیار استفاده می شود .اغلب با فولاد ضد زنگ پوشش داده می شوند.کاربردهای دیگر برای فولاد کم آلیاژ تیوبهای کوره ، پوسته های مبادله حرارت و لوله کشی و درامهای جدا کننده می باشد.
فولادهای ضدزنگ :
به طور گسترده ای به علت مقاومت بالا در برابر خوردگی کاتالیست ها و حلالها به عنوان متریال در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی استفاده می شوند.در پالایشگاهها ، استفاده از فولاد ضد زنگ به کاربردهای شامل درجه حرارت بالا خوردگی سولفیدی و اشکال دیگر حملات درجه حرارت بالا محدود می شود.اکثر فولادهای ضد زنگ در حضور کلرایدها حفره دار می شوند.
فولادهای ضد زنگ مارتنزیتی نظیر نوع ۴۱۰(S41000) می بایست جهت اجتناب از مشکلات ترک خوردگی تنشی ناشی از هیدروژن که در نتیجه محیط شامل سولفید هیدروژن رخ می دهد ، بر رویشان عملیات PWHT صورت گیرد. کاربردهای عمومی شامل اجزای پمپ ، شتاب دهنده ها ، شیرها (valves) ، پره های توربین و شیرهای سینی و سایر سینی های گوناگون از نوع فولاد ضد زنگ ۴۱۰(S41008) برای تیوبهای کوره و لوله کشی ترجیح داده می شوند.
فولادهای ضد زنگ فریتی نظیر نوع ۴۰۵(S40500) در معرض ترک خوردگی هیدروژنی نیستند و بنابراین انتخاب بهتری نسبت به نوع ۴۱۰(S41000) فولادهای ضد زنگ که برای خطوط ظروف که بوسیله جوشکاری به یکدیگر وصل شده اند، می باشند.
فولادهای ضد زنگ آستنیتی نظیر نوع ۳۰۴(S30400) یا نوع ۳۱۶(S31600) ، مقاومت خوردگی عالی دارند. ولی توسط کلرایدها در معرض SCC هستند.اگر حساس شوند همچنین در معرض SCC بوسیله اسید پلی تیونیک هستند.
کاربردهای عمومی شامل خط کشی و اجزای سینی در برجهای تقطیر ، لوله کشی ، تیوبهای تبادل حرارت ، روکشهای راکتور ، تیوبها و نگهدارنده های تیوب در کوره ها ، اجزای مختلف کمپرسور ، توربین ها ، پمپ ها و شیرها و تیوبهای بویلر.